Message of the University President; NAPA Convocation

Sa ating panauhing tagapagsalita sa araw na ito, ang punong lungsod ng Malolos, Kgg. Christian Natividad, sa bumubuo ng pamunuan, fakulti, at kawani ng ating Pamantasan, mga kaibigan at panauhin, isang mapagpalang Lunes ng umaga sa ating lahat!

Respeto ang isang bagay na hindi natin mahihingi o mapupwersa mula sa iba, subalit kusang-loob na ibinibigay natin sa taong karapat-dapat para rito.

Nirerespeto natin ang mga taong may dignidad; at ang taong may dignidad ay (1) may integridad; (2) tapat sa tungkulin; at (3) namumuhay nang naaayon sa kanyang misyon sa buhay.

Una, karapat-dapat sa ating respeto at paghanga ang taong may integridad. Hindi basta-basta nababagabag, nagpapaapekto, at nababahala ang taong kilala ang kanyang sarili. May kasabihan tayong, "Ang taong naniniwala sa sabi-sabi ay walang bait sa sarili."

Malinaw sa taong may dignidad ang pagkakaiba ng reputasyon at integridad. Reputasyon ang iniisip ng tao tungkol sa atin; ito ay maaring totoo o hindi. Kung kaya't kung mayroon tayong 500 kakilala, mayroon tayong 500 iba't ibang reputasyon. Samantalang ang integridad ay nag-iisa lamang. Ito ang tunay nating pagkatao, ito ang totoong tayo, may nakakakita man o wala. Maaaring masira ang reputasyon, subalit hindi ang integridad. Ang integridad ay sa pagitan lamang natin at ng Diyos.

Ang integridad ay kung paano tayo namumuhay sa araw-araw. Sakop nito ang ating mga desisyon sa buhay, pakikitungo sa kapwa tao at kalikasan, pagpapahalaga sa pamilya, oras, at pera, maging ang ating mga libangan at pangarap ay nagpapakilala kung sino tayo. Kung kaya nga't madalas, hindi na natin kailangang gumamit ng salita para ipakilala ang ating sarili o upang ipahayag ang ating paniniwala. Ang ating buhay ay malinaw na lagom at buod ng ating pilosopiya o kawalan nito.

Integridad ang unang basehan ng dignidad. Ang ating pagiging tao at pakikipag-kapwa-tao.

Kaya nga, gawin natin ang ating mga sinasabi. Gawin natin ang ating pinaniniwalaan. Hindi maaring puro lamang tayo salita, paghahanap ng pagkukulang o kapintasan ng iba, samantalang wala naman tayong naiaambag para sa ikaaayos at ikagaganda ng buhay at lipunan. Mas magiging mainam marahil ang mga bagay-bagay kung sa bawat pamumuna na gagawin natin, maitanong din natin sa ating sarili: ANO KAYA ANG MAITUTULONG KO BUKOD SA SALITA? O MAKATUTULONG NGA KAYA ANG SALITA LANG?

Walang naniniwala sa taong salita nang salita, pero walang sinasabi. Ang ating gawa, napatunayan, resulta, bunga ang magsisilbing batayan ng paniniwala ng iba, hindi ang sinasabi lang natin.

Pangalawa, ang diginidad ay nasa pagtupad sa ating mga tungkulin--tungkulin sa Diyos, bayan, pamayanan, opisina, at pamilya.

Ang pagtupad sa tungkulin ay pakikibahagi sa pagsasakatuparan ng isang mas malaki at dakilang layunin. Maaaring hindi natin maintindihan lahat ang kabuluhan ng mga bagay-bagay sa mundo, madalas ay naguguluhan tayo sa totoong dahilan ng buhay. At sa mga pagkakataong tulad nito, inaaanyahan tayong mas tupdin ang tawag ng tungkulin dahil sa pamamagitan nito makasusumpong tayo ng kasagutan sa ating mga katanungan. O kahit hindi man natin matagpuan ang sagot sa lahat ng tanong, makasisiguro tayong nagampanan natin ng buong husay ang mga inatas sa ating tungkulin, at kung gayon ay walang nasayang na tiwala na binigay.

Ang pagtupad sa ating tungkulin ay malinaw na tanda ng ating pagmamahal sa nagkatiwala sa atin nito. Mahalin natin ang ating mga tungkulin dahil Diyos ang nagbigay sa atin nito. Maging tapat tayo sa ating tungkulin. Maging tapat sa isip, salita, at gawa. Maging tapat kahit ang iba ay hindi, kahit ang iba ay hindi kaya, kahit na ang iba ay hindi magiging.

Ang pagtupad sa ating tungkulin ang magbibigay kahulugan sa lahat ng ginagawa natin. Walang maliit na ambag ang hindi makapupuno ng malaki nating pangarap para sa Pamantasan. Kaya nga ang panawagan ko ay mula sa mga Pangalawang Pangulo, papunta sa mga dekano, mga guro, non-teaching personnel, para sa lahat. Gampanan natin ang ating tungkulin ng may masayang kalooban at dedikasyon dahil ito ang paraan natin ng paglilingkod.

Panghuling punto, ang taong may dignidad ay namumuhay ng tugma sa kanyang misyon sa buhay. Kaya inaasahan na nalalaman natin kung bakit tayo nasa mundo, kung ano ang misyon natin dito, kung ano ang dapat nating isakatuparan.

Mahalaganng saliksikin natin sa ating puso ang sagot sa katanungang: bakit ba tayo nabubuhay? Para kanino ba tayo nabubuhay? Ano ba ang ninanais nating maisakatuparan sa buhay na ito?

May isang tagpo sa aklat na "Jonathan Livingstone Seagull" na akda ni Richard Bach. Tinanong ni Jonathan Seagull ang isa pang karakter, "Paano ko malalaman na tapos na ang misyon ko sa buhay?" At napakaganda ng naging sagot ng tinanong: "Hangga't humihinga ka, palatandaan ito na hindi pa tapos ang iyong misyon sa buhay." Nandito tayo ngayong umaga; buhay, humihinga, malusog, at nasa matinong kaisipan at kundisyon. Ito ay malinaw na paalalang, hindi pa tapos ang misyon natin sa buhay.

Ang pagiging tugma ng ating mga ginagawa sa ating misyon sa buhay ang maghahatid sa atin ng tunay na kaligayahan. Higit pa sa pera, posisyon, at kapangyarihan--ang lahat ng ito ay nauubos at natatapos, subalit hindi ang kapayapaan ng kalooban na nagagawa natin ang dapat nating gawin ng buong husay, dedikasyon at pagmamahal.

Naniniwala ako na ang ating panauhing tagapagsalita ay mas maraming maibabahagi sa atin sa aspeto ng paglilingkod. Mayor, maraming salamat sa pagpapaunlak sa aming paanyaya na makasama ka sa umagang ito. Asahan nyo po na lagi ninyong kasama ang Bulacan State University sa tapat, may integridad at dignidad na paglilingkod sa ating mga mamamayan.

Bilang pangwakas, hayaan nyong muli kong hamunin ang bawat isang bahagi ng BulSU Community na mamuhay ng may integridad--gawin natin ang ating sinasabi; mamuhay ng matapat sa tungkulin-- hindi nandaraya at nanloloko ang taong naniniwala sa Diyos at nagmamahal sa kanyang trabaho, at mamuhay tayo ayon sa ating misyon sa buhay.

Maraming salamat at mabuhay tayong lahat!

TO GOD BE THE GLORY!